Restaureren is het beschadigde- of ontbrekende deel
van een lijst herstellen of vervangen.
Traditionele, ambachtelijke restauratie van schilderij-
en spiegellijsten is inmiddels een bijna uitgestorven ambacht. Het eeuwenoude
vakmanschap met gebruik van materialen en grondstoffen van voorheen vereist een
gedegen opleiding, ervaring, vakkennis en kleurgevoel.
Het is overigens niet alleen die vakkennis, maar ook het
feilloos aanvoelen tot waar een restauratie gaan kan om de authenticiteit van de
lijst te behouden. Het spelen met patine, pigmentkennis en het hebben van een
overzichtsbeeld.
Patineren van het gerestaureerde gedeelte, bijvoorbeeld
na vergulding, is het in kleur brengen van de oude natuurlijk ontstane kleur
van de behouden gedeelten en het vernieuwde stuk. Voordeel daarbij is dat er alleen gewerkt wordt zoals
dat vroeger ook gedaan werd. Met ieder ander modern uitgevonden medium is dat vrijwel
onmogelijk.
Het te restaureren lijstwerk kan bestaan uit missende
delen en/of ornamenten, losse delen, verdroogde stukken, kaal gepoetste stukken
of het vernieuwen van delen die door vocht zijn aangetast. Vaak zal een eerdere restauratie of toevoegsel eerst
verwijderd moeten worden alvorens te kunnen beginnen. Doet men dat niet dan
zullen juist de nieuwe restauraties in negatieve zin na herstel gaan
overheersen.
Ook krijgt men te maken met bijvoorbeeld nicotine- of
roetaanslag, kromgetrokken houtwerk en houtworm.
Dat laatste is één van de grootste boosdoeners bij verval.
Techniek
Bij toepassing van de oude techniek worden o.a. patine,
vloeibare- en kneedbare pâte, politoer, bindmiddelen en bronsbewerking zelf
aangemaakt, waarna er met restaureren begonnen kan worden.
De pâte of masse, vrijwel het aller belangrijkste wat er
nodig is om te kunnen restaureren, is een taai mengsel van krijt, zijdepapier,
beenderlijm en water. Daar worden mallen (negatieven) en afdrukken(positieven)
mee gemaakt. Vroeger werden de positieven afgedrukt in mallen, die
waren gemaakt van gips, gelatine of gestolde zwavel. (Zwavelmallen werden in het
begin van deze eeuw verboden). Wat zo fantastisch is is dat het alleen natuurlijke
grondstoffen bevat waardoor elasticiteit het mogelijk maakt er mee te werken.
Patineren: is het kunstmatig aanbrengen van een
bepaalde oxydehuid of bronskleuring ter verbetering van het uiterlijk (oud
maken, in kleur brengen).
Ik werk af en toe met behulp van anorganische
pigmenten
om een restauratie zo authentiek mogelijk te krijgen. Anorganische pigmenten zijn verweringsproducten van
bepaalde gesteenten. De z.g. aardpigmenten. Mineralen en aardpigmenten zijn vaak direct als
kleurstof te gebruiken. Ze worden vermalen en vermengd met een bindmiddel.
Pigment: komt van het Latijnse woord “pigmentum” wat
letterlijk verf betekent. Hoewel pigment een stof is die een kleur reflecteert en
een specifieke kleur heeft is het pas verf als het wordt vermengd met een
bindmiddel (ei, water of olie. Pigmenten hechten zich gewoonlijk moeilijk aan het
object.
Activiteiten
Tot de hoofdwerkzaamheden van het atelier behoren het
maken van mallen, afdrukken, het modelleren van z.g. : “neuten” hoekstukjes en het
op- en aanvullen van het verstek. Dit alles met het taaie mengsel “pâte”. Er wordt gewerkt met 21-23 en 24 krt blad- en witgoud.
3 soorten vergulding komen in aanmerking om
verschillende effecten aan te kunnen aanbrengen van levendigheid.
-
Lijm vergulding: Mat resultaat
-
Olie vergulding: Glans vergulding welke niet kan worden gepolijst
-
Poliment vergulding: Hoogglans welke kan wordt bereikt na
bewerking met een agaatsteen.
Levendigheid wordt mede verkregen door het aanbrengen
van een boluslaag. Bolus is kleiaarde (gebonden in lijm noemt men het
poliment) en is rood, zwart of bruin van kleur. Afhankelijk van het te restaureren object wordt ook vaak
besloten met bladkoper of zilver (slagmetaal) te werken of met bronspoeder.
Met bladkoper kunnen prachtige resultaten bereikt
worden. Er kan door de restaurateur mee “gespeeld” worden om
goede resultaten te bereiken in combinatie met andere ontwikkelde technieken,
mede omdat het zoveel minder kostbaar is dan de aanschaf van goud.
|